سلام، همانطور که توی پست های قبلیم گفتم، چندسال پیش تنها برادرمو از دست دادم و به نوعی تک فرزند محسوب میشم، از اون زمان تا حالا و چن سالی هست که خیلی احساس تنهایی میکنم و انگار دچار خلا عاطفی شدم، همش به این فکر میکنم که چقدر خوب میشد اگه الان زنده بود، چقدر خوب می شد اگه لااقل یه خواهر داشتم و... این مسائل واقعا داره آزارم میده.... از طرفی حس میکنم هنوز آمادگی ازدواج رو ندارم و رهایی از تنهایی دلیل مناسبی برای ازدواج نیست...
لطفا کمکم کنید
رهایی از تنهایی
یکی از مهمترین کارهایی که می توانید برای متوقف کردن حس تنهایی تان انجام دهید، بخشیدن چیزی به دیگران با علاقه و داوطلبانه می باشد.
«تنهایی می تواند با تنها شدن دامن زده شود.
انزوا و گوشه گیری را افزایش دهد و به تفکرات و احساسات منفی که حس بیگانگی را افزایش می دهند، دامن بزند.
تنهائی می تواند نیاز به تلاش عاطفی زیادی داشته باشد.
اما انجام کاری برای کمک به دیگران، می تواند باعث کاهش حس تنهایی و از بین بردن چرخه منفی تولید کننده انزوا شود.
انسان همیشه بعد از خلق یا ایجاد چیزی، حس بهتری پیدا می کند، چه شعر یا نقاشی با آبرنگ باشد.
عمل خلق و ایجاد می تواند به رهایی شما از تنهایی نیز کمک کند.
تردر-ولف در مصاحبه با ما، این نکته را به اشتراک گذاشت که:
«چالش انگیزترین جنبه تنهایی می تواند حس پوچی و عدم برقراری ارتباط با افراد دیگر به مدت طولانی یا نیروهای بیرون ما باشد.
اما برخی از این مشکلات می تواند با خلق چیزی از درون ما، حل شود و از بین رود.»
انجام [replacer_a]به اندازه ای که به نظر می رسد ترسناک نیست و در واقع می تواند در زمان تنها شدن تان به شما کمک کند.
«آرام بنشینید و تمرکز کنید که حس تنهایی شما در کجای بدنتان خود را نشان می دهد...
آیا در سینه شما است؟ معده؟ گلو؟ زمانیکه بدن را مورد بررسی قرار می دهید...
به حس درونتان توجه کنید که این ناراحتی و ناخوشایندی تنهایی از کجا بوجود آمده است.
وقتی محدوده ای که از تنهایی رنج می برد را شناسایی کردید، در آن محدوده نفس بکشید و انرژی آرامش بخشی به این محدوده بفرستید.»
به جای انجام [replacer_a]و رقص به تنهایی، در عوض می توانید در یکی از این کلاس های گروهی شرکت کنید.
کلاس، مکانی عالی برای ملاقات افراد با علایق مشابه با سلیقه شما است.
این کار باعث بیرون کشاندن شما از خانه و خلاص کردن تان از حس تنهایی خواهد شد.
مک کاردی گفت:«در یک کلاس شرکت کنید-هر کلاسی.
آیا دوست ندارید به جایی بروید که می توانید افرادی را ملاقات کنید که کارهایی که شما دوست دارید، آنها هم دوست دارند؟
بهتر است تا در کلاسی شرکت کنید که از آن لذت می برید یا چیزی که همیشه می خواستید تا یاد بگیرید.
پس خود را در محیطی خواهید یافت که این افراد دارای سلیقه مشابه با شما در آن جمع هستند.»
درمان در صورتی می تواند کمک کننده باشد که شما حس تنهایی را در ارتباط با افسردگی یا اضطراب اجتماعی تجربه کرده باشید.
«با درمان؛ حس تنهایی که با افسردگی همراه است می تواند تا حد زیادی از بین رود.
گاهی اوقات تنهایی، نتیجه اضطراباجتماعی، خجالت، یا نداشتن مهارت برای هدایت شرایط اجتماعی است.
درمان فردی یا طی کردن یک روند مشابه که به درک ریشه های مشکل کمک کند می تواند بسیار مفید باشد.»
ممکن است اکنون حس تنهایی کنید. بدانید که حس تنهایی، کاملا عادی است و می گذرد.
برخی از کارهای پیشنهاد شده توسط کارشناسان را انجام دهید مثلا:
به کلاسی بروید، کاری خلاقانه انجام دهید، بدنتان را حرکت دهید یا به دوستتان زنگ بزنید.
پس لبخند بزنید و بدانید که حس تنهایی تان از بین خواهد رفت و خیلی زود، حس بهتری خواهید داشت.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید 021-22354282
خـــــدانـگهــــــدار
این کارها رو انجام دادم ولی تاثیری نداشته... حس تنهایی من درونیه و قابل حل نیس انگار...نوشته اصلی توسط farokh
من خودمم تک فرزندم
بدون تعارف بگم اون حس تنهایی را هیچوقت نمیتونید کاملا برطرف کنید ولی میتونید اثرشو کم کنید و کمرنگش کنید چون آخرش ته دلتون یه حسی دارید انگار غریب هستید
منو بچه های قدیمی اکثرا میشناسن فوق العاده اجتماعی ام و زندگی منظمی دارم ولی هنوز که هنوزه بعضی وقتا دلم میگیره از تنها بودنم به خصوص وقتی خواهر برادر هارو میبینم که چقد با هم خوبن
آخه اثرشم کم نمیشه، تا حالا که نشده... قبلا وقتی دوتا خواهر میدیدم دلم تنگ می شد و الان خواهر برادر هم بهش اضافه شده... من یه فرقی با کسی که از اول تک بوده دارم... اونم حس خواهرانمه به اضافه سالها خاطره... وقتی شرایط الانمو با اون موقع ها مقایسه می کنم حالم بدتره و جاش واقعا خالیه... بیشترین خاطرات زندگی من با اون بوده... از کودکی تا نوجوانی... خدا شاهده حتی تایپ کردن این موضوع هم داره اذیتم میکنه...
مشکلات من همونجور که گفتم نبود برادرمه... شده یه خلا... به این فکر میکنم اگه اگه الان بود چقدر زندگی من فرق میکرد... ولی الان نیست و من سردرگمم... چندین ساله که صبر کردم ولی گذر زمان چیزی رو حل نکرده و فکر نمیکنم بکنه، فقط من هر روز و هر سال دلتنگ تر از قبل میشم همین...سلام
منم تک فرزندم و کاملا درک میکنم
اما خب تک فرزندی من و شما با هم فرق میکنه شما به اجبار زندگی تک فرزند شدین اما من از همون اول تک فرزند بودم
واقعا خیلی سخته اینکه یه خاهر نداشته باشی با موهاش بازی کنی ، بهش محبت کنی
یا یه داداش نداشته باشی مثل شیر پشت هم باشین
دیدن خواهر بردار های دیگه هم میشه حسرت
به پدر و مادرم گفتن که برا این ماجرا هیچ وقت نمیبخشمشون
کل دنیا رو هم بهت بدن اخرش یه چیز کم داری
اما من فکر میکنم مشکل شما همون حادثه غم انگیزی باشه که برای برادرتون به وجود اومده و الان یه خلا شده
پیشنهاد میکنم صبور باشین و به توصیه های بچه ها در تایپک های قبلی توجه کنین
مرسی از پاسختون
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
